September 22, 2023

Warning: sprintf(): Too few arguments in /home/customer/www/tryit.me/public_html/wp-content/themes/newsphere/lib/breadcrumb-trail/inc/breadcrumbs.php on line 254

ดีพเพอร์เพิลตำนานแห่งฮาร์ดร็อค

1 min read
ดีพเพอร์เพิลตำนานแห่งฮาร์ดร็อค เทรนใหม่ ไลฟ์สไตล์ ข่าวสาร ความรู้ ความบันเทิงกีฬา

เสียงร้องที่หนักแน่นโหยหวน เสียงกีตาร์ที่ไหลลื่น เสียงเบสที่หนักหน่วงและเสียงคีย์บอร์ดที่รวดเร็ว คือดนตรีในแบบของดีพเพอร์เพิล (Deep Purple)

ในยุค 1970 – 1980 มีวงดนตรีเกิดขึ้นวงหนึ่งซึ่งต่อมาพวกเขาได้สร้างผลงานที่เป็นตำนานของดนตรีแนวฮาร์ดร็อคด้วยความหนักหน่วงของเสียงดนตรี เสียงร้องที่หนักแน่นโหยหวน เสียงกีตาร์ที่ไหลลื่น เสียงเบสที่หนักหน่วงและเสียงคีย์บอร์ดที่รวดเร็ว ประสานกันเป็นเสียงดนตรีในแบบของดีพเพอร์เพิล (Deep Purple) วงดนตรีฮาร์ดร็อคที่ยิ่งที่สุดวงหนึ่งของโลกในยุค 70 – 80 ดีพเพอร์เพิลวงดนตรีฮาร์ดร็อคที่กำเนิดจากประเทศอังกฤษ

เส้นทางสู่ความสำเร็จของดีพเพอร์เพิ่ล

วงดนตรีดีพเพอร์เพิลก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1968 สมาชิกในยุคแรกที่ก่อตั้งวงประกอบด้วย จอห์น ลอร์ด (คีย์บอร์ด), เอียน เพช (กลอง), ริทชี่ แบลคมอร์ (กีตาร์), รอด อีแวนส์ (นักร้องนำ) และนิค ซิมเปอร์ (เบส) เมื่อตอนก่อตั้งวงใหม่ๆ ดนตรีของพวกเขาจะเป็นแนวไซคีเดลิคร็อค (Phychedelic Rock) และโปรเกรสซีพร็อค (Progressive Rock)

ต่อมาพวกเขาเห็นพ้องกันว่าควรจะต้องเปลี่ยนทิศทางของดนตรีของวงให้หนักหน่วงขึ้น เอียน กิลแลน เข้ามาเป็นนักร้องนำแทนอีแวนส์ และโรเจอร์ โกลเวอร์มาเป็นมือเบสแทนซิมเปอร์ ปี 1970 ดีพเพอร์เพิลออกอัลบั้ม  In Rock

อันมีเพลงดัง Speed King, Into the Fire และ Child in Time และออกซิงเกิ้ลเพลง Black Night ปี 1971 ออกอัลบั้มต่อมา Fireball และซิงเกิ้ล Fireball  และปี 1972 ออกอัลบั้ม Machine Head อัลบั้มนี้ประสบความสำเร็จที่สุดโดยมีเพลง Highway Star, Smoke on the Water และ Lazy

กลางปี 1972 ดีพเพอร์เพิลเปิดการแสดงสดที่ประเทศญี่ปุ่น อันเป็นที่มาของอัลบั้ม  Made in Japan ซึ่งเป็นหนึ่งในอัลบั้มแสดงสดที่ขายได้มากที่สุดและเป็นที่นิยมตลอดกาล ปี 1973 ออกอัลบั้ม Who Do We Thing We Are พร้อมซิงเกิ้ลฮิต Woman from Tokyo ยุคนี้คือยุคที่ประสบความสำเร็จที่สุดของดีพเพอร์เพิล

ปี 1974 เอียน กิลแลนออกไป ดีพเพอร์เพิลได้นักร้องนำคนใหม่ เดวิด โคเวอร์เดล เข้ามาแทนและได้เกลน ฮิวจ์มาเล่นเบสแทนโรเจอร์ โกลเวอร์ และออกอัลบั้มใหม่ Burn และซิงเกิ้ลเพลงฮิต Burn ปลายปี 1974 ดีพเพอร์เพิลออกอัลบั้ม Stormbringer

ที่มีเพลง The Gypsy และ Soldier of Fortune ริชชี่ แบลนมอร์ออกจากวงไปเพื่อตั้งวงดนตรีเรนโบว์ (Rainbow) ร่วมกับรอนนี่ เจมส์ ดิโอ ดีพเพอร์เพิลจึงได้ทอมมี่ โบลิน นักกีตาร์ชาวอเมริกันเข้ามาเล่นกีตาร์แทนริชชี่ แบล็คมอร์

พร้อมกับออกอัลบั้ม Come Taste the Band ในปี 1975 แม้ว่าโบลินจะมีพรสวรรค์แต่เขาก็มีปัญหาเรื่องการใช้ยาเสพติด ขณะเดียวกันเกลน ฮิวจ์ก็มีปัญหาเรื่องการใช้โคเคน

จากความเหนื่อยล้าของสมาชิกในวง ปัญหาส่วนตัวเรื่องยาเสพติดรวมทั้งเกิดความอิ่มตัวของวง สมาชิกทุกคนจึงตัดสินใจที่จะแยกกันไปในปี 1976     เดือนธันวาคม 1976 ทอมมี่ โบลินเสียชีวิตจากการใช้ยาเสพติดเกินขนาด

สมาชิกที่เหลือแยกย้ายกันไปและประสบความสำเร็จตามแนวทางของตน เอียน กิลแลน ประสบความสำเร็จกับวงดนตรีกิลแลน (Gillan)  เดวิด โคเวอร์เดลกับวงดนตรีไวท์สเนค (Whitesnake) และริชชี่ แบลคมอร์กับวงดนตรีเรนโบว์ (Rainbow)

แปดปีหลังจากแยกย้ายกันไป สมาชิกในวงยุคที่ประสบความสำเร็จที่สุดคือ ลอร์ด, กิลแลน, แบลคมอร์, โกลเวอร์ และเพช กลับมารวมตัวกันอีกครั้งในปี 1984 เพื่อออกอัลบั้ม Perfect Stranger และเป็นอัลบั้มที่ประสบความสำเร็จด้านยอดขายอย่างสูง

อัลบั้มนี้มีเพลงฮิต Knockin’ at Your Back Door และ Perfect Stranger อัลบั้ม Perfect Stranger เป็นอัลบั้มที่สองของดีพเพอร์เพิลที่ได้รับแผ่นเสียงทองคำขาวต่อจาก Machine Head ตามมาด้วยอัลบั้ม The House of the Blue Light ในปี 1987

และอัลบั้ม Nobody’s Perfect ปี 1988 แต่ในที่สุดความขัดแย้งในแนวทางดนตรีของกิลแลนกับแบล็คมอร์ทำให้กิลแลนจากวงไปอีกครั้ง โจ ลิน เทอร์เนอร์ อดีตนักร้องนำของเรนโบว์เข้ามาเป็นนักร้องนำแทนกิลแลน

ยุคนี้มีอัลบั้มออกมาชิ้นเดียวคือ Slaves and Masters แต่ภายหลัง เทอร์เนอร์ก็ถูกกดดันให้ออกจากวงไปโดยลอร์ด, เพชและโกลเวอร์ ต้องการให้กิลแลนด์กลับมาในโอกาสฉลอง 25 ปี 

ของวงพร้อมกับมีอัลบั้มใหม่ The Batter Races On แบลคมอร์ไม่พอใจและจากวงไปอีกครั้ง ในปี 1993 โจ ซาเทรียนี่ เข้ามาทำหน้าที่แทนริชชี่ แบลคมอร์ชั่วคราวระหว่างออกทัวร์แสดงคอนเสิร์ต

ยุคใหม่ของดีพเพอร์เพิล

            ปี 1994 ดีพเพอร์เพิลได้สตีฟ มอร์ส เข้ามาเป็นมือกีตาร์ พร้อมกับการออกอัลบั้มใหม่ Perpendicular ในปี 1996 และออกอัลบั้มแสดงสด Live at the Olympia’96 ในปี 1997 และ          ดีพเพอร์เพิลยุคใหม่ยังออกแสดงร่วมกันต่อไปหลายปี

จนกระทั่งปี 2002 จอห์น ลอร์ด ได้ขอเกษียณออกจากวง ดอน ไอรีจึงเข้ามาเป็นมือคีย์บอร์ดแทนลอร์ด ปี 2003 ออกอัลบั้ม Bananas และปี 2005 ออกอัลบั้ม Rapture of the Deep หลังจากนั้นวงก็ออกทัวร์คอนเสิร์ตอย่างต่อเนื่อง

วันที่ 16 กรกฏาคม 2012 จอห์น ลอร์ด เสียชีวิตด้วยอายุ 71 ปี ปี 2016 ดีพเพอร์เพิลออกอัลบั้ม Infinite และล่าสุดอัลบั้ม Whoosh ลำดับที่ 21 ออกมาเมื่อ               21 กุมภาพันธ์ 2020 เอียน กิลแลนยืนยันว่าพวกเขายังไม่มีแผนจะเกษียณและจะยังคงก้าวเดินบนถนนดนตรีต่อไป

         มากกว่า 50 ปีที่ดีพเพอร์เพิลสร้างประวัติศาสตร์ของดนตรีฮาร์ดร็อคและสร้างผลงานที่เป็นอมตะมากมาย มีสมาชิกเปลี่ยนกันเข้ามาและออกจากวงไป แต่ดีพเพอร์เพิลก็ยังเดินหน้าต่อไปแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในวัยชรากันแล้ว

ต้องยอมรับว่าสมาชิกในยุคทองที่ถือว่าประสบความสำเร็จมากที่สุดคือ เอียน กิลแลน (นักร้องนำ), โรเจอร์ โกลเวอร์ (เบส), จอห์น ลอร์ด (คีย์บอร์ด), เอียน เพช (กลอง) และริทชี่ แบลคมอร์ (กีตาร์) ที่ทั้งห้าอยู่ร่วมกันในระหว่างปี1969 – 1973

เครดิตภาพ Friday I’m in Rock, Corteirrecional, Vinyl Chapters

#ดีพเพอร์เพิล #ตำนานร็อคที่ยังหายใจ #สาระบันเทิง